VIGGO WAAS
“IK BEN NIET MEER ONSTERFELIJK”
Op 27 maart 2025 staan Peter Heerschop en Viggo Waas op het toneel van Singer Laren met hun nieuwe voorstelling Jeugd. Het is vier jaar na een ingrijpende gebeurtenis: Viggo krijgt op 29 maart 2021 een ernstig herseninfarct. Hij is bijna volledig hersteld, maar het infarct heeft zijn leven veranderd; óók in positieve zin.
Het duurt nog even voordat Viggo als cabaretier op het toneel van Singer Laren staat, maar in juni 2024 stond hij al op diezelfde plek: als ambassadeur van de Stichting Onbeperkt Genieten, en als ervaringsdeskundige dagvoorzitter van het jaarlijkse symposium over prikkelarm cultuuraanbod. Hij was er op een goede plek: bij Singer Laren staat inclusie hoog op de agenda en daar hoort een prikkelarm cultuur aanbod bij. Viggo deed het met plezier. “Als je een infarct krijgt, zoals ik, maak je ook andere mensen mee die dat overkomen is. Ik heb zelf weinig last van prikkels; ik zat na een maand of vijf alweer bij een EK in een vol stadion. Maar ik weet wel dat veel mensen met een hersenaandoening er wel last van hebben. Je kunt dan niet veel. Als je buitengesloten bent van de maatschappij, doe je niet meer mee. Ik wil me graag inzetten om die mensen te helpen.”
TERUGDOEN
En dat doet hij, met hart en ziel. Hij is ambassadeur van de Reade Foundation (Reade is het revalidatiecentrum waar hij zelf revalideerde), van de Hersenstichting en van de Stichting Onbeperkt Genieten en hij zet zich in voor de Trombosestichting. Hoewel hij zich voornam niet meer zo door te jakkeren als vóór zijn infarct, zei hij tegen deze organisaties meteen ja. “Ik wil iets terugdoen, zo voel ik dat. Ik wil graag mensen helpen die met een probleem zitten. Niet iedereen komt er zo goed uit als ik. Daarom wil ik graag iets betekenen voor die mensen; het raakt mij.”
FANATIEKE SPORTER
Viggo denkt dat hij wellicht een voorbeeld kan zijn; iets dat hij al ontdekte toen hij zelf nog volop in het revalidatieproces zat. “Ik heb geluk gehad dat ik zo goed ben hersteld, maar ik heb er tegelijkertijd keihard aan gewerkt. Ik ben altijd een fanatieke sporter geweest. Geen topsporter, daar was ik niet goed genoeg voor, maar wel bijna. Dan ben je bekend met een bepaalde discipline, die mij ook hielp bij het herstellen. Ik ging meteen rondjes lopen, bewegen. Er lag een man bij mij op de kamer, die helemaal niks deed. Hij lag alleen maar in bed, naar de radio te luisteren. Hij vond dat hij moest rusten, dat het geen zin had. Maar hij zag mij bewegen, elke dag weer, en hij zag ook dat het steeds wat beter met me ging. Dat inspireerde hem uiteindelijk om zelf aan de slag te gaan.”
ENORM HUILEN EN LACHEN
Viggo is veranderd na z’n infarct. “Ik relativeer meer en ik ben emotioneler geworden. In het begin relativeerde ik veel meer, eigenlijk alles, en was ik vreselijk emotioneel. Bij het infarct dat ik had, heeft het emotiecentrum een klap gehad. Ik kon enorm huilen en enorm lachen, waarbij ik mijn eigen lach niet herkende, heel raar. Nu is dat allemaal wat genuanceerder. Toen het net gebeurd was, signaleerde ik van alles om me heen, maar kon ik moeilijk praten. Vreselijk vond ik dat, spraak was voor mij het allerbelangrijkste.
Toen ik daar lag, dacht ik echt: ‘Als ik niet meer kan praten, is het voorbij.’ Lopen is natuurlijk ook belangrijk, maar communiceren met mensen, kunnen praten, schrijven, denken, humor bedenken, creatief zijn: dat is voor mij essentieel.” Hij kan het gelukkig weer volop, communiceren, schrijven, grap- pen maken, maar het praten voelt soms nog een beetje anders in zijn mond.
“alsof je twee uur in de kou hebt gelo- pen, of net een slok te hete thee hebt gedronken. Het kost me soms nét iets meer energie.”
VERDIEPING
Energie die tegenwoordig beter wordt verdeeld. “Ik leefde alsof ik onsterfelijk was. Dat komt niet meer terug, die onbevangenheid van vroeger. Ik ben nu veel bewuster. Het infarct had ik liever niet gehad, maar het heeft me wel een soort verdieping gebracht. Het heeft me doen nadenken over andere zaken, over het belang van vriendschap, over gezondheid.” Al vrij snel na het infarct stond hij weer met Peter Heerschop op de planken, met de voorstelling Er gaat nog iets heel moois gebeuren, een voorstelling die al vóór zijn infarct gemaakt was. Het was een groot succes, evenals het boek Infarct dat hij samen met Peter schreef over de gebeurtenis. Nu kijkt hij weer enorm uit naar de nieuwe voorstelling Jeugd, die op het moment van het interview nog volop in ontwikkeling is. Wordt het hun laatste voorstelling? “Zo maken we hem wel. We hebben al zoveel gedaan, zoveel gemaakt. Misschien moeten we eens een andere vorm kiezen. We willen ook nog iets maken met De Ploeg, een ander collectief dat we hebben opgericht, en daarna ben ik al bijna 67. Misschien is het dan tijd om een punt achter mijn carrière te zetten. Je kunt niet eeuwig doorgaan.”
STICHTING ONBEPERKT GENIETEN
De Stichting Onbeperkt Genieten realiseert prikkelarm cultuuraanbod. Het zijn vaak onzichtbare drempels die maken dat een grote groep cultuurliefhebbers een bezoek aan musea, theaters en podia ontwijkt. Viggo: “Soms kunnen mensen het niet meer, bijvoorbeeld na een herseninfarct.
Mensen worden eenzaam, raken in een isolement, komen hun huis niet meer uit. Kunst en cultuur moeten toegankelijk zijn voor iedereen. Het is heel belangrijk dat daar aandacht voor is, dus ik ben met overgave ambassadeur van deze stichting.”
